Pisanie tutaj już od dawna nie sprawiało mi szczególnej przyjemności, było strasznie wymuszone. Bo co jeszcze mogę powiedzieć o imprezach, seksie i alkoholu?
Na próbę napisałam notkę na bloga parentingowego. I wciągnęłam się do tego stopnia, miałam z tego tyle frajdy, że na raz napisałam tych notek kilka w przód. Dawno tak przyjemnie i lekko mi się nie pisało. Wniosek jest jasny. Pora na przeprowadzkę. Tego bloga zostawiam, lubię sama czasem wrócić do niektórych tekstów i pozachwycać się, jaka dowcipna byłam.
Jeśli chcecie mnie dalej czytać, zapraszam tutaj. Obiecuję, że nie będzie tylko o kupkach i będzie ciekawie. A i Grzesiek czasami coś napisze, z męskiego punktu widzenia.
Jeśli nie, to dziękuję wam za te kilka lat, naprawdę fajnie było pisać dla tak dużego grona czytelników. Nie sądziłam, że blog zdobędzie tak dużą popularność.
Jest kilka zdań uparcie powtarzanych przez większość facetów. Nie wiem, czy w to wierzą, czy gadają tak, bo wszyscy tak mówią i głupio im przyznać, że jest inaczej. Ba, czasami nawet można usłyszeć, kiedy kobieta je wypowiada! Jednak, co ciekawe, tylko w męskim towarzystwie (albo w internecie). Nigdy nie przewijają się za to na babskich wieczorach. Jak myślicie, co to oznacza?
„Moja kobieta nie udaje orgazmów. Nie musi.“
Pewnie, że nie musi, przecież jej nie zmuszasz, nie wywierasz na niej presji, a w waszym związku ważna jest szczerość. Nie zmienia to faktu, że czasem udaje, bo chce Ci zrobić przyjemność. I w życiu się do tego nie przyzna.
„Umiem przecież rozpoznać kiedy kobieta ma orgazm. Nie da się niektórych rzeczy udawać.“
Da się. Wszystkie. Przykro mi, ale nie poznasz, kiedy był prawdziwy, a kiedy udawany. Gdyby jakiś facet rozgryzł, jak to rozpoznać, zostałby milionerem.
„Rozmiar nie ma znaczenia, liczy się technika“
Mój ulubieniec, zdecydowanie. To z tej samej półki co „pieniądze szczęścia nie dają“ i „nie patrzę na wygląd“. Wszyscy wiemy, że to nie prawda, ale lubimy to powtarzać, bo łatwiej nam się żyje.
Fakt, technika bardzo się liczy. Fakt, za duży penis nie jest niczym przyjemnym, bo boli. Fakt, ważniejsza jest grubość niż długość. Ale ustalmy raz na zawsze - rozmiar ma znaczenie. A jeśli Twoja kobieta powtarza przy Tobie zbyt często, że tak nie jest, to lepiej poćwicz palce i język.
„Dziewczyna, która miała jednego faceta będzie ciaśniejsza“.
Patrząc z logicznego punktu widzenia (a podobno faceci są bardziej logiczni od kobiet): kobieta będąca w jednym czy dwóch stałych związkach uprawiała seks więcej razy, niż taka, która miała kilka jednorazowych przygód.
Patrząc biologicznie: „rozciągliwość“ pochwy zależy nie od ilości stosunków, ale od organizmu kobiety i są takie, które po porodzie wrócą do stanu sprzed, a inne zaraz po rozdziewiczeniu staną się luźne. Tyle w temacie.
„Laska, która spała z wieloma na pewno jest dobra w łóżku“.
Wcale nie na pewno. Mogła mieć wielu partnerów i przy każdym leżeć jak kłoda. Nie ma reguły.
„Nie martw się, że on całuje Twoją byłą. To tak jakby miał w ustach Twojego penisa“
Idąc tym tokiem rozumowania miałeś w ustach penisy wszystkich byłych partnerów wszystkich kobiet, które kiedykolwiek całowałeś. Średnio optymistyczna opcja, prawda?
Serio, nie wiem, kto to wymyśla. Stawiam ten tekst na równi z „kluczem otwierającym wszystkie zamki“. Dajcie sobie z nimi siana.
„Ja nie oglądam porno. Mój związek mi wystarcza“
Ahahahaha. Ok. Serio? Jeśli nie oglądasz, to znaczy, że pewnie nie masz neta. Albo mieszkasz z rodzicami i jedyne miejsce, gdzie możesz to robić w ciszy i spokoju, to kabina prysznica. Ale proszę, niech nikt mi nie próbuje wciskać kitu, że się nie masturbuje.
A jeśli serio tego nie robi (a nie ma kobiety nimfomanki, która wymaga od niego seksu pięć razy dziennie, przez siedem dni w tygodniu), to niech idzie do seksuologa. Po co odmawiać sobie jednej z niewielu darmowych przyjemności?
Związki partnerskie spoko, jeśli Ci się nie podobają, to po prostu takiego nie zawieraj. Tylko niech dzieci nie adoptują.
Ale w sumie... Dlaczego?
Wszystkie możliwe dyskusje na ten temat sprowadzają się do przekrzykiwania się i wyzwisk. Nikt nigdy nie próbował usiąść i na spokojnie wymienić się argumentami. A co najważniejsze, otworzyć na zdanie tej drugiej strony i spróbować je zrozumieć.
Wczoraj z Grześkiem składaliśmy mebelki dla dziecka (no dobra, on składał, ja tylko siedziałam na fotelu i rzucałam komentarze). Siedzę sobie teraz i patrzę na prześliczne łóżeczko z wzorkiem królika (no bo jaki inny by mógł być) i zastanawiam się, jakie tak naprawdę mamy szczęście. I ile kochających się par nie będzie mogło się cieszyć z tak prostych przyjemności, jak poukładanie małych śpioszków w komodzie.
Daruję sobie gadkę o znajomych homo parach wychowujących dzieci. Bo dzieci jeszcze małe, nie mogą się wypowiedzieć, czy są skrzywdzone, czy nie.
Znam za to jedną dziewczynę, która miała dwie mamy. Nie została lesbijką. Ani zboczeńcem. Nie wyszła na miasto i nie zaczęła strzelać do ludzi. Nie jest nieszczęśliwa. Nie ma żalu do swoich mam. Ma za to kochającego męża i córeczkę. I dzieciństwo, które wspomina jako bardzo udane, spędzone w domu pełnym miłości.
Czy brakowało jej męskiego wzoru w domu? Chyba nie, skoro nie brakuje go milionom innych dzieci wychowywanym przez samotne matki. Tylko, że te dzieci nie mogą w domu obserwować relacji między dwójką kochających się dorosłych.
Tego samego nie doświadczają dzieci z wielu rodzin, które znacie. Tych, gdzie rodzice to alkoholicy płodzący co roku kolejne niemowlę. Albo tych, gdzie dziewiętnastolatka chodzi w kolejnej ciąży, każdej z innym tatusiem.
Przypadek z życia wzięty.
Moja mama ma sklep z ciuszkami dla dzieci, który nie wiedzieć czemu lokalne mamuśki traktują jak konfesjonał albo kawiarnię. Przychodzą i opowiadają całe swoje życie, na bieżąco i z najdrobniejszymi szczegółami. Jedna klientka, posiadająca trójkę czy czwórkę (niestety, dokładnie nie pamiętam) swoich własnych pociech, przyszła (będąc w kolejnej ciąży) się pochwalić, że zostawiła męża. Super sprawa, skoro się nie kochali, to po co się na siłę męczyć. Tylko że... mąż się nie wyprowadził. Mieszka z nimi dalej, śpi na materacu. Obok ona z kochankiem i najmłodszym synem na łóżku. Nikt nie zareagował świętym oburzeniem, nie kazał jej odebrać praw rodzicielskich.
Inna, alkoholiczka, ma dwie córki. Osiemnaście i szesnaście lat. Starsza ma dwuletnie dziecko. Młodszą matka co chwilę wywala z domu, wyzywając od najgorszych, kiedy sama przyjmuje sobie kolejnych panów w mieszkaniu. Za pięćdziesiąt złotych. Nie ukrywa tego, sama opowiedziała. Nikt nawet nie pomyślał, żeby odebrać jej dzieci.
Naprawdę myślicie, że dwoje kochających się ludzi, obojętnie jakiej są płci, zapewni dziecku gorszy dom? Dziecku, na które czeka, o którym marzy i któremu chce zapewnić wszystko, co najlepsze?
Co z tego, że zobaczy, że mama całuje drugą mamę, czy tata przytula i głaszcze drugiego tatę? Seksu przecież przy nim uprawiać nie będą, a dziecko zobaczy po prostu miłość.
Bo kocha się osobę, nie płeć.
Jeśli naszym jedynym argumentem ma być to, że inne dzieci będą się śmiały, musimy sobie przypomnieć, że dzieci będą uważały za nienormalne to, o czym my im tak powiemy.
Okazało się, że jestem konserwatywna i staromodna. Przynajmniej w niektórych kwestiach. Uważam, że facet powinien być facetem.
Jak się okazuje, to teraz bardzo staroświeckie podejście. Ostatnio miałam nieprzyjemność czekać na Grześka siedząc w jednym z naczelnych szczecińskich centrów handlowych. Siedziałam sobie grzecznie na stołku przy blacie w strefie gastronomicznej. Obserwowałam z nudów przechodzących ludzi i grupę nastolatków, dla których zajęcie w piętnaście osób stolika, robienie zdjęć i wrzucanie ich w internety prawdopodobnie stanowi ulubioną rozrywkę.
No i tak sobie podpatrzyłam, jak teraz wygląda płeć brzydsza poniżej dwudziestki (przynajmniej mam nadzieję, że starsze osobniki się nie trafiają). Okazuje się, że płeć brzydsza już wcale nie jest płcią brzydszą, a zajmuje w zastraszającym tempie miejsce płci pięknej.
Pomijam już kwestię wyglądu, chociaż rurki i dziwaczne fryzury jeszcze niedawno były zarezerwowane tylko dla dziewczyn i bywalców tęczowych klubów. Pomijam też, że wolą iść na szoping, niż jak cywilizowane samce napić się piwa w pubie. Pomijam fakt, że kosmetyczkę widzą częściej niż własną matkę, a bez mejkapu nie pokażą się publicznie. Moda się zmienia, a ja widocznie jestem zdziadziała i tego nie umiem zrozumieć.
Ale wyjaśnijcie mi jedno - czy kilkanaście lat temu zaczął zanikać poziom testosteronu? Bada to ktoś w ogóle? Bo może wypadałoby zacząć. Mam wrażenie, że to małolaty stają się bardziej agresywne, skore do bójek, awantur, a chłoptasie siedzą skuleni w kącie. Jak ich ktoś nie daj boże szturchnie czy popchnie, to albo wyglądają, jakby mieli ochotę zacząć płakać i wołać mamę, albo serio zaczynają to robić. Nie zrozumcie mnie źle. Nie chciałabym, żeby mój facet bił się przy mnie (ba, ma oficjalny zakaz robienia tego), jednak imponuje i w jakiś sposób pociąga mnie fakt, że potrafi to robić. I że mogę czuć się bezpiecznie, bo wiem, że gdyby ktoś mnie zaczepił czy zrobił mi krzywdę, to on stanie w mojej obronie, a nie na odwrót.
Kolejna sprawa. Ja wiem, że równouprawnienie. Ja wiem, że feministki palące na stosach staniki i nie golące nóg. Ja to wszystko wiem. Ale! Równouprawnienie nie jest usprawiedliwieniem dla braku kultury. To, że babeczki też mają prawo głosu i chodzą w spodniach nie zmienia faktu, że kobiety są kobietami, a faceci facetami. Jak nie wierzycie, albo nie jesteście pewni, to zajrzyjcie w majtki (chociaż wydaje mi się, że coraz częściej zobaczycie tam powiększone łechtaczki, które zaczynają przypominać penisy i mikropenisy zmieniające się w łechtaczki - tylko czekać, aż cycki chłopcom wyrosną).
Zasady są proste. Mężczyzna przepuszcza kobietę w drzwiach. Mężczyzna otwiera przed kobietą drzwiczki samochodu. Mężczyzna nie pozwoli nieść kobiecie siat z zakupami, nawet jeśli to nie będzie jego wybranka serca, a pani Gienia lat 57 mieszkająca pod siódemką, którą akurat spotkał na klatce jak wracała z Biedronki. Mężczyzna nie usiądzie, jeśli widzi, że dla kobiety brakuje miejsca siedzącego. Mężczyzna widząc starszą osobę czy kobietę w ciąży od razu wstanie i zaproponuje swoje miejsce czy to w autobusie, czy w kolejce. Ba! Mężczyzna nawet nastolatce czy małej dziewczynce ustąpi miejsca. Pamiętam sytuację kiedy byłam mała (już słyszę tutaj komentarz Grześka: „dalej jesteś mała!“), miałam może z osiem lat, jechałam gdzieś z dziadkiem tramwajem. Wszystkie miejsca były zajęte, ale byliśmy jedynymi stojącymi osobami. Złapałam się grzecznie oparcia siedzenia, ale w tym momencie pan na nim siedzący (pewnie jakoś koło trzydziestki, ale że minęło milion lat, to mogę się mylić - dziecięce wspomnienia są często troszkę inne) wstał i powiedział, że w jego towarzystwie kobieta nigdy nie będzie stała. Bo to nie wypada.
Ale mi wtedy ego podskoczyło.
Żeby nie było niejasności - nie twierdzę tutaj, że facet ma być brudny, śmierdzący i zaniedbany. Pewnie, że higiena jest ważna. Ale niech jednak pozostanie facetem!
Inna sprawa, że skoro jest podaż, to musi być też i popyt. Co się nagle takiego stało, że dziewczyny zaczęły nagle w facetach szukać kobiet, a nie mężczyzn?
Poważnie kręcą was zniewieściali, rozpieszczeni chłopcy? Tacy, z którymi strach wyjść na nocny spacer po parku, bo jeszcze przestraszą się przebiegającej wiewiórki i dadzą dyla, zostawiając was same pośrodku ciemnej alejki?
Głupota ludzka nie zna granic, podobnie jak bezczelność. To żadna nowość. Jednak przy niektórych tematach potraficie przejść samych siebie. Zwłaszcza w Internecie i po pijaku. Jednym z nich są tatuaże (bądź kolczyki, skaryfikacje, implanty i wszystkie innego rodzaju modyfikacje ciała).
Tak się składa, że mam kilka tatuaży. I kolczyków w niezbyt typowych miejscach. Fakt, że czasami wśród pytań, które o nie słyszę, trafiają się wybitne perełki, takie, że nawet mi szczęka opada, jednak 98% to dokładnie te same kretyńskie teksty. Ułatwię wam (i przede wszystkim sobie, mam nadzieję) życie.
Przeczytajcie i już nigdy, proszę was, nigdy nie pytajcie o to ani mnie, ani nikogo innego.
Po co Ci to?
Ewentualnie „dlaczego to masz?“. Powiedzcie mi tak szczerze, jakiej odpowiedzi się spodziewacie? Zawsze głupieję, kiedy słyszę te pytanie. I nie dowierzam, że zostało zadane na poważnie.
Co znaczy ten tatuaż?
Że lubie tatuaże (albo to, co akurat ten jeden przedstawia).
Myślę, że po części winę tutaj ponoszą wszystkie Miami czy Los Angeles Ink, gdzie każdy, kto chce zrobić sobie tatuaż przychodzi z glęboką historią. Każdy ma swoją symbolikę i aż głupio przyznać, że ma się na ciele coś tylko dlatego, że chciało się mieć akurat taki wzór w takim miejscu.
W każdym razie, w większości przypadków tatuaże nie mają ukrytego znaczenia. Mam kotwicę z różami na klacie tylko dlatego, że podoba mi się motyw kotwicy z różami na klacie.
A nie wolałeś/wolałaś zrobić sobie tribala nad tyłkiem/motylka na łopatce/piórka przechodzącego w lecące jaskółki pod karkiem?
Skoro go nie mam, to znaczy, że nie wolałam.
Bo ogólnie tatuaże spoko, ale inny wzór i inne miejsce...
To zrób sobie inny wzór w innym miejscu.
Wszystko fajnie, ale lepiej by Ci było bez tego.
Ja osobiście nie lubię kolczyków w uszach i farbowanych na rudo włosów. Ale nie zaczepiam ludzi, którzy je mają, żeby podzielić się swoją opinią. Zrozumcie, że to po prostu niegrzeczne. A poza tym nikogo nie interesuje.
Sutki też masz przekłute?
Dalej nie wierzę, że ludzie są w stanie o to zapytać.
Bolało?
Nieśmiertelne pytanie. Tak, wbijanie czegokolwiek w ciało boli. Zabawniej jest, kiedy to pytanie pada w czasie teraźniejszym. „Boli?“. Tak, nieustannie.
Swoją drogą, widziałam kiedyś fajną koszulkę, z napisem „tak, kurwa, bolało“.
Dlaczego takie ładne dziewczyny tak bardzo się oszpecają?
Nie wiem, znajdź jakąś ładną dziewczynę, która się oszpeciła (botoks, solara, tona tapety, opcji nie brakuje) i zapytaj ją.
A to prawdziwy tatuaż?
Nie. Z gumu do żucia. Zbierałam latami, żeby skompletować taki wzór, więc doceń.
Jak Ty będziesz na starość wyglądać?
Fajnie.
A jeśli będziesz kiedyś chciała założyć rodzinę i mieć dzieci?
Kochani, jak się okazało, tatuaże nie powodują bezpłodności. Oczekujcie w kwietniu wielkiego wydarzenia, pojawienia się synka urodzonego przez wytatuowaną mamę.
